Het was weer een belevenis, de Klimaatmars in Rotterdam op zondag. Altijd fijn om mensen te ontmoeten die ook bezorgd zijn over klimaatverandering als wij en graag een ambitieuzer, effectiever klimaatbeleid zien.
Net als op de Klimaatmars in Amsterdam, vorig jaar in november, waren onze ijsberen van de partij, dansend op vrolijke muziek en voor de foto poserend met kinderen én volwassenen. Onze groep trok weer veel bekijks. Spontaan sloten anderen zich zelfs bij ons aan met zelf meegebrachte vlaggen! 😇
Wel viel op dat een luide groep vindt dat de basis voor iedere aanpak van de klimaatcrisis draait om minderen. Geen vliegvelden en geen havens meer. Geen auto’s, zelfs geen elektrische. Minder energie. Minder industrie. Minder mensen. En dat bleek in onze gesprekken met andere demonstranten…
In kernenergie zien zij niet een duurzame bron die een modern leven mogelijk maakt en het klimaat ontziet. Nee, zij zien een symbool van volledig ontspoorde vooruitgang. Ze spreken hardop hun vermoeden uit dat we worden betaald door de nucleaire industrie. (Voor de goede orde: dat is niet zo.) Wanneer we uitkomsten van de beste wetenschappelijke onderzoeken brengen, doen zij die af als ook maar een mening.
Dát is de essentie van het meningsverschil over de klimaatcrisis. Veel activisten bij de mars in Rotterdam willen die bestrijden met een vaag omschreven radicale, wereldwijde systeemverandering waarin alles en iedereen moet veranderen. Wíj willen de klimaatcrisis gewoon concreet oplossen met onder meer kernenergie: een bewezen, schone techniek die met een lage energierekening en een lage milieu-impact de brede welvaart versterkt.
Dank aan iedereen die meeliep en die met ons in gesprek ging!