Volgens het IPBES dreigen de komende jaren een miljoen soorten planten en dieren uit te sterven. In een bijna Pavloviaanse reactie werd in de (social) media gepleit voor natuurinclusieve landbouw om de biodiversiteit in stand te houden. Recent onderzoek wijst echter uit dat juist de intensieve (high yielding) landbouw beter uitpakt voor de biodiversiteit. Zij het wel onder bepaalde voorwaarden.
Door: Joost van Kasteren
Op: www.vork.org
Het Intergovernmental Panel on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) stelt dat de biodiversiteit – een containerbegrip voor aantallen soorten en ecosystemen – ernstig wordt bedreigd door menselijke activiteiten. Hoe ernstig is lastig te beoordelen, evenals de wijze waarop de onderzoekers tot hun schattingen zijn gekomen, want het rapport is nog niet verschenen; we moeten het voorlopig doen met de samenvatting voor beleidsmakers. Desondanks wijzen de (social) media de landbouw aangewezen als een van de belangrijkste oorzaken van het verdwijnen van soorten en ecosystemen. Logisch, want ondertussen wordt zo’n 40 procent van het landoppervlak (exclusief landijs en woestijnen) gebruikt voor de landbouw. Die landhonger heeft vele natuurlijke habitats aangetast en doen verdwijnen en daarmee ook veel soorten.