Portret van een bekeerling

Mark Lynas streed jarenlang tegen gentech en kernenergie. Nu is hij vóór. Omslagartikel in Vrij Nederland. “Wat is veranderd, is dat ik heb geleerd om vooronderstellingen kritisch te bekijken. Daarom heb ik soms een andere opvatting dan anderen in de milieubeweging.”

 

Hoe een milieuactivist een ecomodernist werd  

Wat is er aan de hand als een prominent milieuactivist zich bekeert en zegt dat gentech en kernenergie tóch goed zijn? Mark Lynas over spijt, vooruitgang en de opkomst van het ecomodernisme.

Door Marco Visscher

Sorry, zei hij. Sorry dat hij gentechgewassen uit de grond had gerukt. Sorry dat hij leugens had verspreid en genetische modificatie zo’n slechte reputatie had bezorgd. “Ik betreur het allemaal vreselijk.” Aldus sprak milieuactivist Mark Lynas tijdens een drukbezochte voordracht, vorig jaar in Oxford. Want gentech is namelijk wel degelijk goed voor arme boeren, goed voor het milieu en helemaal niet slecht voor de gezondheid. Stom dat hij dat niet eerder had gezien. Daar voelt hij zich rot over. Vandaar zijn excuses.

De bezinning van Mark Lynas ging niet onopgemerkt voorbij. De 41-jarige Britse journalist annex activist is een prominente opiniemaker in de groene beweging. Hij schreef diverse bekroonde boeken, waarvan er een paar ook in het Nederlands zijn verschenen: Het nieuwe weer bevat reportages over de gevolgen van de opwarming van de aarde, De mens als god is zijn antwoord op de vraag hoe de aarde de mensheid kan overleven. Hij adviseerde de president van de Malediven over klimaatverandering. En hij gooide eens een taart in het gezicht van milieuscepticus Bjørn Lomborg. …

Klik hier om verder te lezen

Interview grondlegger

De Volkskrant sprak met Ted Nordhaus. “Het gaat ons om het milieu én om menselijke ontwikkeling. We willen een verhaal over het milieu uitdragen dat een veel bredere coalitie van betrokkenen kan aanspreken.”

 

“Klimaatverandering is niet apocalyptisch van aard”    

De milieubeweging is elitair en veel te negatief. Tijd voor een nieuwe koers, vindt milieuactivist Ted Nordhaus in zijn pas verschenen Ecomodernistisch Manifest. Want de nadruk op verbieden, tegenhouden en het proberen te halen van irreële doelstellingen staat praktische oplossingen ernstig in de weg.

Door Maarten Keulemans

“Maar dit is gewoon belachelijk!” Zo’n anderhalf uur zijn we in gesprek als Ted Nordhaus – losjes in pak, licht alternatief baardje – plotseling opveert. Zijn ogen schieten heen en weer tussen de verslaggever en de grafiek die voor hem ligt, afkomstig uit een net verschenen rapport van Greenpeace. In 2050, schetst de milieuclub daarin, kan de hele wereld draaien op duurzame energie. Het totale energieverbruik in Europa is dan haast gehalveerd; wereldwijd kunnen we tegen die tijd toe met 12 tot 15 procent minder energie.

“Dit is natuurlijk fantasie. Volkomen absurd! We hebben straks 9 tot 11 miljard mensen op aarde, het wereldinkomen zal waarschijnlijk verdrievoudigen. Het idee dat het wereldenergieverbruik onder die omstandigheden zal áfnemen… Ik vind het gewoon misleiding.”

Aldus Ted Nordhaus, een van de meest spraakmakende milieudenkers van het moment. …

Klik hier om verder te lezen

In Nederland

Reportage uit De Groene Amsterdammer. “De mens zou schadelijk zijn voor de natuur en ervan af moeten blijven. Ik geloof niet in die scheiding tussen mens en natuur.” Over het optimisme van de ecomodernisten.

 

“We leven in een begintijd”

Een schone wereld, een einde aan honger en economische groei voor iedereen. Volgens de ecomodernisten kan het, als we onze angst voor technologische vooruitgang durven af te schudden. “Als je niet gelooft in de toekomst, kun je geen betere wereld bouwen.”

Door Floor Milikowski  

“Ik omarm de gedachte  dat we in het antropoceen leven”, zegt Frank Gorter. “Het tijdperk van menselijke dominantie.” Gorter staat op een muurtje in de achtertuin van de Metaal Kathedraal, een oud kerkgebouw aan het water van de oud-Hollandse vaart Leidsche Rijn. Het is een oase van rust in een klein stukje groen landschap ingeklemd tussen de A2, een bedrijventerrein en de nieuwe stadswijk Leidsche Rijn. Aan zijn voeten, te midden van de rommel, staan drie oude caravans, met op elk dak een grote plak zonnepanelen. “Ze leveren genoeg stroom om een laptop en telefoon op te laden en om de caravans te verlichten”, zegt hij.

Hij heeft net een glas kruidenthee gebracht aan een jonge vrouw die voorzien van wifi zit te werken in een van de drie caravans van de KantoorKaravaan – mobiele werkplekken die zzp’ers maar vooral ook kantoormensen in staat moeten stellen om af en toe een dagje te werken in de natuur. “Met internetbereik, maar off-grid”, zegt Gorter, oprichter en co-eigenaar. …

Klik hier  om verder te lezen